COLUMN – De meeste Nederlanders menen dat Duitsland het Walhalla is voor snelle bestuurders.

Na de grens kan het gas op de plank, of het handvat geopend.

Vergis je niet.

Ja, theoretisch bestaat er geen snelheidsbeperking op de Autobahn. En mag men op Bundesstraßen minimaal 100 kilometer per uur, soms ook sneller.

Snelheidsbeperking op de Autobahn

Maar dit alles mag alleen daar waar geen beperking wordt aangegeven ! En die zijn er vele, op ongeveer 60 procent van de Autobahnen is de snelheid beperkt tot 120, 100 of zelfs 80 km/p.u. Meestal vanwege milieu- en/of geluidshinder.

Als je net de grens over bent, kun je inderdaad even gas geven, maar binnen een half uur rijd je het Ruhrgebied binnen en dan zou ik mijn voet er toch maar afhalen, of de hand terugdraaien. Er zijn véél flitspalen en ook regelmatig politiecontroles, en natuurlijk onopvallende (video)Polizei.

Lage boetes, maar wel strafpunten

Boetes zijn in Duitsland zijn naar onze begrippen laag. Men beklaagde zich er hier bijvoorbeeld afgelopen jaar om, dat de boete voor autorijden met een telefoon in de hand van 40 euro naar 60 euro ging. Kom daar in Nederland maar eens om!

Hier in Duitsland heb ik in vier  jaar pas één boete gekregen, toen ik even niet oplette : 10 euro ! haha.

Wat dat betreft ben je als buitenlander niet zo slecht af. Duitsers wel, want die krijgen bij overtredingen strafpunten. En, volgens de nieuwe regeling, is men na 8 punten zijn rijbewijs kwijt. Afhankelijk van het soort overtreding kunnen punten tot tien jaar blijven staan!

Te hoge snelheid

Ik zelf ben allang geen hardrijder meer. Het heeft met de huidige drukte totaal geen zin (ik kon het wel hoor : mijn record was Parijs-Amsterdam in 3,5 uur, dus reken maar uit...).

Wordt men met veel te hoge snelheid betrapt, dan kan de politie opleggen dat het rijbewijs tijdelijk wordt ingeleverd. Bijvoorbeeld voor  3 of 6 maanden. Aardige is weer dan dat men, in tegenstelling tot  Nederland, gewoon verder mag rijden en later mag aangeven welke maanden men het openbaar vervoer gaat gebruiken.

Minder beleefd

Toen ik eind jaren 1970 voor het eerst zelf in Duitsland met de auto reed, was ik onder de indruk van de discipline in het verkeer. Als er een 100-bord  stond, werd onmiddellijk geremd. Bij het afslaan in de stad stopte men eerst en als er echt geen voetganger aankwam, reed men pas verder, enzovoorts. Dat is verdwenen.

Het eerste dat me de afgelopen jaren opviel, was dat ik nog nooit zoveel auto´s zag met kapotte lichten. Nou kan dat aan de techniek liggen:  ik weet uit ervaring dat je bij een huidige Mercedes de halve motor moet uitbouwen om de lampen te bereiken.

Maar er wordt ook niet meer gestopt voor voetgangers, rood is slechts een indicatie van de mogelijkheid tot stoppen, rechts inhalen is heel normaal. En ook vinden de meeste Duitsers, zelfs bij wegwerkzaamheden, dat de snelheidsbeperking voor anderen geldt.

Daarnaast meent een behoorlijk aantal dat snelheidsvrijheid niet alleen een recht is, maar ook een plicht. Oftewel, je moet 200 rijden, ook al is er een stortbui of sneeuwt het. En ga vooral opzij als IK eraan kom. Het aantal ernstige ongelukken ligt hier dan ook aanzienlijk hoger dan in Nederland.

Aansprakelijkheid bij te hard rijden

Nog een waarschuwing : de adviessnelheid, ook daar waar die in principe vrij is, ligt op 130 km/p.u. Rijd je harder en veroorzaak je een ongeluk, dan is het aan jou om aan te tonen,  dat je geen onnodig risico hebt genomen. De verzekering zal in eerste instantie de automobilist de schuld geven!

Tot slot: Duitsers zijn huiverig voor Nederlandse kentekens. De NL-sticker betekent hier : Nur Links en dan ook nog met een caravan…! Die zouden ze graag bij de grens terugsturen.

Vrijuit plankgas rijden op de Autobahn is dus een illusie. Moet men toch voor naar het racecircuit van de Nürburgring…

Frank de Munnik (1957) is Amsterdammer. Wilde ooit journalist worden, kwam in de reclame terecht. Hij werkte onder meer bij Prad (nu Publicis) en Reader's Digest. Voormalig mede-directeur Publex, pionier van de buitenreclame in Nederland. Sinds 4,5 jaar woonachtig in Zuid-Duitsland in de buurt van Stuttgart. Frank werkt als zelfstandige onder meer voor hotels en geeft les in 'Business Nederlands' aan managers bij Duitse bedrijven.